Genel, Şiir

Yar/a

“Birlikte yaralarımızı sarabiliriz” dedi adam

Gözlerinin içinde uzun uzun sustu kadın

“Ben yaralarımı sardımda geldim

Korkma

Uzat ellerini

Önce gönlümün ateşinde ısın biraz

Sonra meşaleyi veririm

dolanırsın gönlümün diyarında

Ama sakın ha dokunma

Geçme çitlerin ardına” dedi

ve

usulca öptü yaralarından…

Aylin Tamakan

“Yar/a” için 2 yorum

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s