Kuşlarım lal…

Günümü, güneşimi, gökyüzümü çalmışlar, İçime tıka basa doldurduğum umutlarımı... Yüreğimin sesini soluğunu çalmışlar, Oya gibi ince ince düşlediğim yarınlarını... Anıları, acıları, kederi bırakmışlar Onu anladım da, Kuşlarımın kanatlarını kırıp, lal yapmışlar... A.Tamakan

Küçük küçük adamlar…

Hava açık, aydınlık Süslü püslü, güneşli Amma velakin Üzerimde bir karanlık bir ağırlık Kapanıyor göz kapaklarım Küçük küçük adamlar oturmuş gözlerime Onlarca insanın enkazı yetmezmiş gibi Onlarca tanımadığım adam ağırlaştırıyor gözlerimi Adamlar diyorum Bir bir oturuyorlar yüreğimize,benliğimize... A.Tamakan

Yalancı yıldızlar…

İnsanlar gece parlayan yıldızlar gibi Işıl ışıl, parlak, göz alıcı, Tan ağırıpta gün sildim mi gecenin katranını Hepsi kaybolurlar birer birer Gündüzün şerri gecenin hayrından yeğdir oysa ki... İnsanlar... diyorum Bir parlıyor bir sönüyorlar... A.Tamakan

Gölgelerin insanları…

Güneşli bir gün, Ama hava ayaz, soğuk ısırıyor güneşe aldırmadan, Yürüyorum, Soğuk havalarda yürümeyi daha çok seviyorum Bir sürü insan gelip geçiyor yanımdan, Sağımdan, solumdan, Kimi hızlı adımlarla, kimi ağır aksak, Kalabalık, Bin bir türlü insan, bin bir türlü düşünceyle koşturuyor yine diyorum, Kimi mutlu, kimi kederli, kimi hüzünlü, kimi endişeli, Yürüyor insanlar, Ne ilginç…

Zaman…

Zaman, Ne büyük ne evrensel bir kavram, Ne muazzam, Ama durduramıyorsun, donduramıyorsun, geriye alamıyorsun , ileride saramıyorsun... Ama sürekli peşinden koşup duruyorsun, nefes nefese kalmış tam yakaladım derken, hoop kaçırıyorsun... O haylaz bir çocuk gibi kaçarken, sen mızıkçılık yapıyorsun... Zaman, Hızla ilerleyip, kaçmaya devam ederken, farkında bile olamadan gözlerini yavaş yavaş kapatıp sonsuz uykuya dalıyorsun...…