Anısına Sevgi ve Saygıyla / Louis Aragon

Öyle derin ki gözlerin içmeye eğildim de Bütün güneşleri pırıl pırıl orada gördüm orada bütün ümitsizlikleri bekleyen ölüm Öyle derin ki her şeyi unuttum içlerinde  Uçsuz bir denizdir bulanır kuş gölgelerinde Sonra birden güneş çıkar o bulanıklık geçer Yaz meleklerin eteklerinden bulutlar biçer Göklerin en mavisi buğdaylar üzerinde  Karanlık bulutları boşuna dağıtır rüzgar Göklerden aydındır gözlerin bir yaş belirince Camın kırılan yerindeki maviliğini…

Yar/a II

Yaratırken elinden düşürmüş olmalı Tanrı kalbimi... Her bir çatlağı saç tellerimle teyelledim Yaralarımı yarana kat, örselemeden sarıl sev beni... Aylin Tamakan

Körebe…

yıldızları yanık bırakmış bu gece Tanrı ruhumu sürgünden kurtarabileyim diye olsa gerek melekler derin bir uykuda, toz duman içinde bulutlar prangalamışım ruhumu Ay'ın ondördüne yüzü asık evvelki baharın onbirinde gel al diyor geldiğim yol kadar yıl geçmiş oysa ki düşüncelerim de yorgun rüzgarın eteklerinde esmekten dizlerim yaralı yüreğim yamalı elimde is kokan düşlerim tek tek…