Genel, Şiir

Körebe…

yıldızları yanık bırakmış bu gece Tanrı

ruhumu sürgünden kurtarabileyim diye olsa gerek

melekler derin bir uykuda, toz duman içinde bulutlar

prangalamışım ruhumu Ay’ın ondördüne

yüzü asık evvelki baharın onbirinde gel al diyor

geldiğim yol kadar yıl geçmiş oysa ki

düşüncelerim de yorgun rüzgarın eteklerinde esmekten

dizlerim yaralı yüreğim yamalı

elimde is kokan düşlerim

tek tek geziyorum katlarını arş-ı alanın

bir bir sönmeye başlıyor yıldızlar

melekler hala derin bir uykuda, toz duman içinde üstüm başım

söyleniyorum yine Ay’a vuran aksime

sabaha kadar

gölgesiyle körebe oynar mı insan?

Aylin Tamakan

Resim: Sibel Timoçin

Not: İlham olan bu harika resmiyle Sibel Timoçin’e teşekkürlerimle…

“Körebe…” için 3 yorum

Yorum bırakın