Urgan…

zemheride buz kesiği

kardelen sancısında yüreğim

hükmü verilmiş puslu sabahın

geceden boynuna geçirilmiş

ıslak urgan kurşun saçar

fareler kemirdikçe boğar

telle çevrilir kursağımdaki kelimeler

sere serpe uzanır yalnızlığım

hüzünlerim koynuna sızar

elimde can çekişen zaman

kaydıkça yakar

yaktıkça kurur urgan

boşlukta sızar gün geceye

kapanır gözlerim

kuru bir urganın ucunda…

Ay’lin Tamakan