Gururumsun…

Dört sene bitti... İlk senemizi hatırlıyorumda aylarca hatta tam tamına bir sene sınıfın içinde, kapısında, öğretmenler odasında ve okulun bahçesinde bekledim. Bıkmadan, yılmadan, usanmadan...Son iki ay bahçede beklerken ellerimin soğuktan morardığı günleri hatırlıyorum... Okulun kafesinde ki Lili'nin su kaynatıp, pet şişeye koyup " al bununla ısın biraz" dediği günleri...Yeter ki oğlum öğrensin, okulunu sevsin, başarıyla…

Düşüne düşüne…

Gökyüzüne gömdüğüm faili meçhul cümlelerim var Yalın Yılgın Makyajsız Kurban ettiğim kelimelerim var mesela Yaktığım Yıktığım Boğduğum Dilimde çırpınan Tepeden tırnağa saran ateşin içinde harlanan Yerle gök karası Başla bacak arası A.Tamakan

Error…

Gerçekleri biz biçimlendirdiğimiz için, hayalimizde biçimlendirdiklerimizi gerçekleştiremiyoruz... A.Tamakan

KAN’ım Kanıyor…

Gökyüzüm alevler içinde ne yanıyor ne sönüyor ne ağlıyor ne gülüyor omzuma oturmuş güneş ayaklarını sallıyor, yağmur okşuyor ince ince küçük bir çocuğu teselli edercesine, kırgınım diyorum kırgınım sana gökyüzü sen de mi küssün bana toprağa gömüyorsun maviliğini böyle. Toprağı kazıyorum delice kan fışkırıyor köklerinden dokunamadığım irinleri patlıyor tırnaklarıma sıkıştırdığım düşlerimin, kazdıkça kanıyor gönlümün gözenekleri…

Anneler her gün iyi her gün mutlu olsun…

Aslında oldum olası hoşlanmıyorum hatta sevmiyorum; ''özel gün'' adı altında kutlanan, sadece yılın belli bir gününde hatırlanması izlenimi yaratılan ve gelenek haline gelen, sevgimizi göstermenin en iyi yolunun en iyi hediyeyi almaktan geçtiğinin beyinlerimize empoze edildiği, ''anneler günü, babalar günü, sevgililer günü, kadınlar günü, hayvanlar günü, vs. gibi günleri.... Bir gün için bile olsa, en…