Şiir

SİYAH…

Koyu koyu şiirlerim var siyah siyah kokan bana dair sana dair öldürmeyen acılara dair akşamdan geceye süzülen yılan iğnesi çürük akrep kadar siyah Koyu koyu duygularım var mesela siyah siyah yanan gürül gürül soluk soluğa ispiyonlamak için fingirdeyen kelimelerim fişlediğim cümlerlerim kadar siyah, simsiyah arzularım var sana dair... A.Tamakan

Şiir

Davete icabet…

Kenara kaysan sıkışır mıyım yanına biraz? Saçların? Saçların ya dolanırsa aklıma? O zaman dolar mısın kollarını da boynuma? Kollarının sıcağı rüzgar gibi eserde aklımda dalgalanır dağılır mı saçların? Gözlerinin ateşi kıvılcım olmuşsa yüreğime, değmesede tenin tenime sarılır sarar mısın yine? Şiire mi tutsağız yoksa şiirler mi prangalı böyle? Savurur mu kelimeler mürekkebini de varır mıyız… Okumaya devam et Davete icabet…

Şiir

Peşim sıra…

Gece gelmek bilmedi, güneşte gitmek. Sis duvarları örmüş örümcekler camlara duvarlarda zamanın gölgesi, kovalıyor sanki peşim sıra küçük bir çocuk gibi yapışıyor eteklerime. Kalemi bastıra bastıra yazsam kalır mı ki izi cümlelerimin? Aklımın bıraktığı izleri silebilir miyim ya da duvarların dilini kesebilir miyim? Kağıdın altını üstüne getiriyorum hüzünleri bir bir saçıyorum ortalığa tepe taklak düşüyor… Okumaya devam et Peşim sıra…

Şiir

CANIM BABAM’a…

CANIM BABAM Her babanın bir kız evladı mutlaka olmalı diye diye sevdin okşadın saçlarımı, Omzunda gezdirip götürürken parka bir gün seninde omuzlarına binen sadece çocuğun olsun kızım inşallah dediğinde kikir kikir gülerdim ya şimdi anlıyorum babam... Her gün ama her gün okula gittiğimde, biri gelir ve "şeker vereceğim gel" diye çağırırsa sakın gitme diye defalarca… Okumaya devam et CANIM BABAM’a…

Şiir

Dibi tuttu…

Gecenin altını açtı, perdeyi araladı ateşi harladı soğanı soydu acısı gözlerine vurdu bir duble rakı koydu ikinci dubleyi pembeleşene kadar kavurdu kalbinin ağırlığı sütyeninden taştı pencereyi açtı dimağındakileri süzgece attı kavruldukça küçüldü kurudu suyunu kattı tadına baktı kapağını kapattı sigarasını kısığa aldı bir duble de geceye koydu gün ağırdıkça kalbi dikiş tencerenin dibi tutmuştu... A.Tamakan