Şiir

KUYU…

Aylin Tamakan Nergiz

Sabır mayalıyordu yüreğinin hamuruyla

katmer katmer çoğalıyordu da taşıyordu

koyulaştıkça katıyordu gözyaşlarını

kabardıkça kabarıyordu hamur…

Ya sabır dedikçe soruyordu kendine,

Kalbin ipiyle kuyuya inilir miydi hiç?

Aylin Tamakan

Aylin Tamakan Nergiz tarafından yayımlandı

Bir tutam huzur, bir tutam Mutlu'luk...

“KUYU…” için 2 yorum

  2. İnilir ablam 🙂 Yanacağını bile bile yinede inersin. Yansan da ne güzel bir histir, ne güzel anılar bırakır😊😘♥️♥️

    Beğen

    Cevapla

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

Gravatar
WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Vazgeç

Connecting to %s