DUYGU’sallandım…

Yapraklar döküldü bir bir gökyüzüne,

gövdesi sıla kokan ağaçdan,

kimselere göstermedi

çıplaklığını dallarına sakladı.

Yapraklar sığındıkça gökyüzüne

yıldızlar sakladı yaprakları.

Ar’sızdı yapraklar, ar’sızlığımdan

ne bir eksik ne bir fazla…

Gün geceye soyundu,

gece yapraklara, ben sana…

Aşk’ın bir atlas gibi ellerimde,

mayın tarlalarında yürüdüm çıplak ayak,

çöllerde yağmur oldum çiçek açtım,

bir yelkenlinin üzerinde göklere açıldım,

çarpa çarpa bulutların arasında

dumanı üstünde tüten güneşe ellerimi uzattım.

Saçlarıma taktığın günebakanların peşi sıra

döndükçe dalgalandım,

dalgalandıkça duygu’sallandım…

Duygu’sallandıkça sarıldım,

sarmaladım içimde ki seni…

İçimde ki her şey sus pus oldu,

sustukça konuştu…

Sustum.

Duygu’sallandım…

A.Tamakan