Şiir

Gölgelerin insanları…

Güneşli bir gün,

Ama hava ayaz, soğuk ısırıyor güneşe aldırmadan,

Yürüyorum,

Soğuk havalarda yürümeyi daha çok seviyorum

Bir sürü insan gelip geçiyor yanımdan,

Sağımdan, solumdan,

Kimi hızlı adımlarla, kimi ağır aksak,

Kalabalık,

Bin bir türlü insan, bin bir türlü düşünceyle koşturuyor yine diyorum,

Kimi mutlu, kimi kederli, kimi hüzünlü, kimi endişeli,

Yürüyor insanlar,

Ne ilginç her sokak, her cadde

her gün

yüzlerce binlerce insan,

Bir sürü gölge gelip geçiyor yanımdan,

Sağımdan, solumdan

Kimi karanlık, kimi aydınlık

Kalabalık,

Yüzlerce, binlerce gölge, kendi karanlığının aksinde

İnsanlar yürüyor

yada

İnsansız gölgeler,

Gölgelerin insanları…

A.Tamakan

“Gölgelerin insanları…” için 3 yorum

  1. Soğuğun dişleri
    Sıcağın dudaklarını
    Hep sevdim
    Oramdan buramdan
    Bi sürü olmayan insan
    Dolanıyor,
    Olmayan.

    Bunlar çağrıştı bi anda, izninle paylaştım.

    Beğen

    1. Ne demek, çok memnun oldum paylaşmanıza. Yüreğinize sağlık, iyi ki de paylaştınız.

      Beğen

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s