Şiir

Oğlum’a…

Göbek bağımın koptuğu, gönül bağımın sonsuzluğu olduğu gün bugün... Elimi o ilk sıkı sıkı tuttuğun an, aslında birlikte tutunmakmış hayata... İnsan zaman geçip yaşadıkça anlıyormuş aslında.. Nefesin, nefesim, Sevincin, sevincim oldu Gülüşün hiç eksik olmadı gül yüzünden, gözlerin güneşim oldu... Ve bir gülüşün nelere bedel olduğunu gördüm Öyle çok şey öğrendim ki seninle... Sınırsızca sevmeyi,… Okumaya devam et Oğlum’a…